Echo Tablica

TEATR KANA
12 października, godzina 20.30, Festiwal Kultury Afrykańskiej „Africa Trip” vol. 4: Afro Balanga w Kanie, koncerty, wstęp wolny (obowiązują wejściówki: uderzwbeben@gmail.com)
25–26 października, godzina 19, Dni Współpracy Polsko-Niemieckiej: „Projekt: Ojciec”, spektakl (z napisami w języku niemieckim), bilety: 25/30 zł
27 października, godzina 17, Dni Współpracy Polsko-Niemieckiej: „Projekt: Matka”, spektakl (z napisami w języku niemieckim), bilety: 25/30 zł

POZA SZCZECINEM
4−11 października, warsztaty teatralno-muzyczno-taneczne, prowadzenie: Bibianna Chimiak i Eliza Hołubowska, Schloss Broellin (Niemcy), koszt: 50,00 €
10–12 października, „Margarete”, wideogawęda Janka Turkowskiego, przegląd Focus Pologne, Miluza (Francja)
12 października – „Na lightcie”, Grupa Korpuskularna grygier/fibich/nykowski, Teatr Ósmego Dnia, Poznań
14 października, godzina 19, „Gęstość zaludnienia”, Konfrontacje Teatralne, Lublin, bilety: 10/20 zł
15–18 października, „Margarete”, wideogawęda Janka Turkowskiego, Centre Dramatique National Besançon Franche-Comté (Francja)
18–20 października, Wokół Tradycji 2019: warsztaty lirnicze, spotkanie z pieśnią dziadowską, Ośrodek Poszukiwań Twórczych w Strzelewie koło Nowogardu (zapisy: paula@kana.art.pl), koszt: 190 zł
25 października, godzina 19, „Popytka”, projekt społeczno-teatralny Weroniki Fibich, spotkanie z Wojciechem Jagielskim, Scena Robocza – Centrum Rezydencji Teatralnej, Poznań, bilety: 15 zł

Festiwal Kultury Afrykańskiej „Africa Trip” vol. 4: Afro Balanga w Kanie
koncerty

Wieczór rozpoczną tradycyjnie szczecińscy bębniarze pod szyldem Uderz w Bęben, po których zagra międzynarodowy projekt Djembe PRO, zrzeszający muzyków/instruktorów aktywnie promujących kulturę bębniarską regionu Afryki Zachodniej, wraz z gośćmi specjalnymi pochodzącymi z Gwinei: braćmi Sana Camara i Mamadou Dian Camara. Po koncercie przenieść się będzie można do Piwnicy Kany na after party, gdzie swoją selekcją muzyczną uraczy nas Toft. Afro Balanga to możliwość przeniesienia się w świat afrykańskich rytmów, wielobarwnej kultury, żywiołowej ekspresji, a także zastrzyk radosnej, słonecznej energii na nadchodzącą jesień. Liczba miejsc jest ograniczona, obowiązują wejściówki.  Kontakt w sprawie wejściówek (od 1 października):  Paweł Sasim, uderzwbeben@gmail.com, 508 801 005.

Afro Balanga to wieczór poświęcony kulturze muzycznej Afryki ze szczególnym uwzględnieniem regionu Afryki Zachodniej. To także spotkanie z wyjątkowymi artystami i muzyką pochodzącą prosto z serca. To propozycja, która ma na celu przybliżenie szerokiemu gronu odbiorców bogatą kulturę Afryki w różnych jej odsłonach, a co za tym idzie: zwiększenie wrażliwości mieszkańców Szczecina oraz osób przyjezdnych na różnorodność kulturową, pobudzenie  potrzeby poszerzania wiedzy i świadomości na jej temat oraz większego szacunku do innych kultur. Jest to także próba przypomnienia i nawiązania do bogatej tradycji bębniarskiej Szczecina. Miasta, w którym powstał, jako jeden z pierwszych polskich zespołów grających muzykę Afryki Zachodniej, zespół Czerwone Drzewo. A później Sambal − pierwszy w Polsce zespół grający perkusyjną, uliczną sambę batucadę. Muzyka łączy, jest ponad podziałami. Wieczór pełen muzycznych doznań, który ma uczyć wzajemnego szacunku. Propozycja powinna zainteresować zarówno młodych ludzi lubujących się w gorących rytmach lub poszukujących swoich muzycznych fascynacji, jak i nieco starszych pasjonatów muzyki o zabarwieniu etnicznym − to także uczta dla koneserów wykwintnych brzmień. Zapraszamy do wspólnej zabawy.

program:
20:15, otwarcie drzwi Teatru Kana
20:30, Uderz w Bęben
21:30, Djembe PRO + Sana Camara & Mamadou Dian Camara
23:00, After party w Piwnicy Kany: muzyka z głośników, o którą zadba Toft. Możliwy również jam session z zaproszonymi gośćmi

DjembePRO – założeniem tego międzynarodowego projektu jest stworzenie przestrzeni do wymiany doświadczeń, wspólnych treningów oraz intensywnego rozwoju dla muzyków/instruktorów zajmujących się zgłębianiem wiedzy dotyczącej gry na afrykańskich instrumentach. Wynikiem systematycznych spotkań jest przygotowany wspólnie materiał muzyczny. Występ uświetni obecność wybitnych postaci: muzyka Sana Camara oraz tancerza Mamadou Dian Camara, pochodzących ze stolicy Gwinei – Conakry.

Sana Camara − jeden z najciekawszych i najbardziej rozpoznawalnych afrykańskich muzyków perkusyjnych młodego pokolenia. Od najmłodszych lat kształcił się pod okiem mistrzów: Yamoussa Camara i Mouctar Touré. Był solistą baletu Soleil d'Afrique, członkiem Sourakhata, Percussion Group Babara, Toure Kunda Percussion i Sabougnouma. Obecnie mieszka w Belgii, gdzie współpracuje z Babara Bangoura. Podróżuje po Europie, występując i prowadząc warsztaty gry na djembe.

Mamadou Dian Camara – brat wspomnianego Sana Camara, tancerz i muzyk urodzony w Conakrze, pochodzący z rodziny griotów. Uczył się pod okiem swojego ojca, Mamadou Nylona Camary, założyciela zespołu Ensemble Instrumental de Guinée oraz Mamy Diaboli. W Gwinei współpracował jako tancerz i muzyk z Ensemble national des percussions de Guinée, Ballet de Matam, balet Merveilles de Guinée, balet Soleil d'Afrique oraz z grupami Konkoba. Mamadou Dian Camara W 2001 roku wydał we Francji album zatytułowany L'Afrique Noire (Musique ARB) – zbiór afrykańskich piosenek i kołysanek dla dzieci. Pochodząca z tej płyty piosenka Bonbon trafiła na ścieżkę dźwiękową filmu „Życie Adeli” (reż. Abdellatif Kechiche, Złota Palma Festiwalu Filmowego w Cannes, 2013). Obecnie mieszka we Francji. Prowadzi warsztaty tańca we Włoszech i w Grecji. Cyklicznie organizuje również podróże szkoleniowe do Gwinei.

Uderz w Bęben – grupa stworzona przez szczecińskiego bębniarza, etnologa, miłośnika Afryki oraz inicjatora Festiwalu – Pawła Sasima. Nazywają się różnie w zależności od okoliczności i potrzeb; znani między innymi jako Afro Banda, Djembelovers lub Grupa Uderzeniowa. Repertuar grupy to inspirowane autentycznymi zachodnioafrykańskimi schematami muzycznymi rytmy grane na tradycyjnych bębnach djembe i dundun.

„Projekt: Matka”

To spektakl mocny, bezlitośnie rozprawiający się z mitami na temat macierzyństwa, wszelkimi teoriami, pięknymi opisami w książkach, kiedy kobietę ponoć wyłącznie rozświetla stan błogosławiony, dziecko kwili, a nie wrzeszczy jak opętane, wszystko wydaje się być takie uduchowione i niezwykłe. A tymczasem... Prawda jest naga, fizjologiczna, uwikłana w kupy, nieprzespane noce, morderczą chęć uciszenia drącego się niemowlaka. Przy całej bezbrzeżnej miłości do własnego dziecka można mieć go czasem jednocześnie dość, to naturalne i ludzkie. Ale o tym się głośno nie mówi, przecież zawsze znajdzie się ktoś świętszy od świętego, który zgromi wzrokiem i nazwie wyrodną matką. Matki więc milczą, tłumią swoje frustracje gdzieś głęboko, wyżyją się co najwyżej gdzieś w internecie, na blogu, najczęściej anonimowo. Ale Kana postanowiła nie milczeć, macierzyński Mordor wyrzucić wprost na scenę, nazwać pewne rzeczy wprost, bo dlaczego nie.
(Macierzyński Mordor na scenie. Projekt: Matka, Monika Żmijewska, 22.05.2016 13:55, Wyborcza Białystok)

Zwycięski spektakl 24. Alternatywnych Spotkań Teatralnych – KLAMRA 2016 w Toruniu.

adaptacja i reżyseria: Mateusz Przyłęcki
scenariusz na podstawie tekstów z blogu Macierzyństwo bez lukru: Bajki (radziecki-termos.blog.pl), Małgorzaty Dawid-Mróz (manufaktura-radosci.pl), Moniki Grudzień (fjakfrustratka.blogspot.com), Dagmary Klein (la-terra-del-pudding.blogspot.co.uk), Pierwszej Żony (pierwsza-zona.blog.pl), Kasi Salek (sistermoon), Joanny Skotnickiej (moje-waterloo.blogspot.com), Agnieszki Sujaty (z książki Huśtawka) oraz z blogów: Aleksandry Michalak (matkasanepid.pl), Mamy Rysiowej (krystyno-nie-denerwuj-matki.blog.pl) i innych: Mateusz Przyłęcki
muzyka: Andrzej Bonarek
piosenka (do tekstu Mamy Rysiowej): Konrad Cwajda
rap inspirowany wierszem HollieMcNishEmbarrassed: Piotr Starzyński, Mateusz Przyłęcki na podstawie tłumaczenia Grzegorza Czuchaja
rysunki: Gustaw Grygier
animacje: Piotr Starzyński
film: Krzysztof Sanecki (realizacja i montaż), Piotr Motas (głos)
obsada: Bibianna Chimiak, Marta Giers-Sanecka, Karolina Sabat
premiera: wrzesień 2014
czas trwania: 65 minut

„Projekt: Ojciec“ 

To autorski projekt teatralny. Chcemy w nim opowiedzieć o tym, jak wygląda doświadczenie rodzicielstwa z perspektywy ojców. Scenariusz jest kompilacją tekstów ojców, którzy piszą blogi i książki na temat ojcostwa oraz autorskich tekstów aktorów-ojców biorących udział w spektaklu.
 
(…) Konstrukcja sztuki, mimo iż tekst złożony jest z dzieł kilku autorów, jest bardzo spójna i prowadzi nas od momentu, kiedy dziecko jest jeszcze po tamtej stronie brzucha aż do chwili, kiedy patrząc na swoje już bardzo rozumne dzieci, trochę przez pryzmat własnego taty pojawiają się w oczach męskie łzy wzruszenia. Pomiędzy jest bardzo pouczająca i fantastycznie zagrana historia ojców, którzy najbardziej na świecie chcą być najlepsi dla swoich pociech.
Hubert Pełka, tatakarola.blogspot.com
 
(…) Aktorzy grają na pełnej petardzie, z pełnym zaangażowaniem, czego dowodem są ich mokre od wysiłku t-shirty po spektaklu. Widać, że są ojcami, że wiedzą, o co chodzi. Dzięki temu ich postaci są szczególnie wiarygodne.
Tomasz Bułhak, tatawbudowie.wordpress.com

(…) Siła tego spektaklu polega m.in. na tym, że każdy ojciec znajdzie w "Projekcie: Ojciec" okruchy swoich, czasami już zapomnianych wzruszeń. Niejeden, być może, mocniej wsłucha się w słowa jednego ze scenicznych ojców, który zauważa, że synowi, który staje się duży i dorosły, coraz trudniej jest powiedzieć "Kocham cię". Matki być może dojrzą rzeczy, które trudno im było zauważyć w szalonych i nieprzespanych pierwszych miesiącach macierzyństwa. Ale to spektakl nie tylko dla rodziców.
Adam Zadworny, Gazeta Wyborcza Szczecin, 3.10.2016 * tata Jana i Marii (14 i 12 lat)
 
W „Projekcie: Ojciec“ chcemy opowiedzieć o tym, jak młodzi mężczyźni odnajdują się dzisiaj w roli ojców, co daje im doświadczenie ojcostwa, czy i w czym różnią się od swoich partnerek w podejściu do wychowywania dzieci, czy udaje im się godzić obowiązki rodzicielskie z zarabianiem na utrzymanie rodziny. Chcemy się przyjrzeć temu, jakie są oczekiwania wobec ojców (ze strony ich rodzin i społeczeństwa) i czy ojcowie są w stanie im sprostać. Chcemy też poruszyć temat praw ojca (czy są sytuacje, w których ojcowie są traktowani gorzej niż matki? Czy państwo wspiera ojców w realizowaniu ich obowiązków rodzicielskich?). 
 
„Projekt: Ojciec“ jest odpowiedzią na „Projekt: Matka“ – spektakl, który ukazuje doświadczenia rodzicielstwa z perspektywy mam (premiera: wrzesień 2014 w Ośrodku Teatralnym Kana, scenariusz i reżyseria – Mateusz Przyłęcki). W trakcie rozmów z publicznością okazało się, że istnieje zapotrzebowanie na opowiedzenie o doświadczeniu bycia rodzicem z perspektywy młodych ojców. Pragniemy, żeby spektakl oraz towarzyszące mu warsztaty i spotkania pomogły oswoić przyszłych ojców z doświadczeniem ojcostwa oraz stały się wsparciem dla mężczyzn, którzy są już ojcami i na co dzień doświadczają różnych trudności z tym związanych. Chcemy uświadomić i uwrażliwić społeczeństwo na istotne tematy związane z ojcostwem oraz upowszechniać pozytywne wzorce świadomego, zaangażowanego ojcostwa.
                                                                                                          Mateusz Przyłęcki

reżyseria: Mateusz Przyłęcki
scenariusz: Mateusz Przyłęcki, na podstawie tekstów Tomasza Kwaśniewskiego ("Dziennik ciężarowca", "Dziennik taty", Wydawnictwo WAB), Huberta Pełki (tatakarola.blogspot.com), Macieja Mazurka (zuchpisze.pl), Tomasza Bułhaka (tatawbudowie.pl, "Tata w budowie", Wydawnictwo Albatros Andrzej Kuryłowicz), Pawła Klimczaka (wawrzyniec.blox.pl), tęczowy.blog.onet.pl, Iana Bruce'a ("Jak być wspaniałym tatą") tłumaczenie: Tomasz Illg, Wydawnictwo Vesper
obsada: Tomasz Grygier, Krzysztof Sanecki, Piotr Starzyński
muzyka: Michał Sarapata, Zespół
premiera: 30 września 2016, Ośrodek Teatralny Kana w Szczecinie
czas trwania: 85 minut

WARSZTATY TEATRALNO-MUZYCZNO-TANECZNE

Warsztaty zakończone musicalowym przedstawieniem powarsztatowym „LET´S CHANGE!”, które odbędzie się we czwartek 10 października o godzinie 19 w Zamku w Bröllinie. 

prowadzenie:
zajęcia teatralno-wokalne:
Bibianna Chimiak − aktorka, śpiewaczka, instruktorka teatralna, artterapeutka. Od 1999 roku pracuje w zespole aktorskim Teatru Kana. Absolwentka Uniwersytetu Szczecińskiego na kierunku filozofii (specjalność: etyka i filozofia człowieka), podyplomowo Uniwersytetu Zielonogórskiego na kierunku muzykoterapia oraz Szkoły Muzycznej na śpiewie solowym w klasie prof. Iwony Górewicz.

zajęcia taneczne:
Eliza Hołubowska − zawodowa tancerka, instruktor, choreograf, mgr animacji społeczno-kulturalnej, fizjoterapeuta, wykładowca Zespołu Szkól Artystycznych TOP-ART i studiów podyplomowych na kierunku pedagogika tańca w Szczecinie, juror i instruktor na festiwalach tanecznych. Specjalizuje się w tańcu współczesnym.

grupa: 15 osób z Polski i 15 z Niemiec, wiek 13−25 lat
koszt warsztatu: 50,00 € (w tym pobyt z wyżywieniem)
transport: w zakresie własnym
przyjazd: piątek  4.10. ok. 18
wyjazd: piątek  11.10. ok. 11

„Margarete”
Miluza, Besançon (Francja)

W Miluzie spektakl zostanie pokazany w ramach przeglądu Focus Pologne, organizowanego przez Centru La Filature jako wydarzenie partnerskie festiwalu Culture Scapes. Obok spektaklu Janka Turkowskiego pokazane zostaną tam również inne polskie przedstawienia – „Wyjeżdzamy” w reż. Krzysztofa Warlikowskiego z Nowego Teatru w Warszawie czy „Fantazja” reżyserii Anny Karasińskiej. 

Centre Dramatique National Besançon Franche-Comté zaprosiło zaś „Margarete” do swojej siedziby jako pokazy gościnne.

„Na Lightcie” 
Teatr Ósmego Dnia, Poznań

Co wydarzyło się na 40. urodzinach Wernera Herzoga? Co łączy wynalazek JeanaAgustinaFresnela z 1722 roku, latarnię morską na Rozewiu i bose stopy Stenki? Czy kot może być jednocześnie żywy i martwy? Jaki kwiat kwitnie na wyspie Makarii w pobliżu Tasmanii i jaki z nim związek może mieć rzeźba kucającego chłopca Michała Anioła? Czy da się w jakikolwiek sposób połączyć technikę aktorską TatsumiegoHijikaty z GizelleHrubesh? Jakie wydarzenia omal nie przerwały trzeciej wznowieniowej Bożej rzeki Pietuszkowa?Zapraszamy na opowieść o sztuce wychodzenia z cienia pełnowymiarowego technika dramatycznego.

Nalighcie – akt strzelisty w dół.
Krytyka Teatralna

Na lighcie – światło awaryjne polskiego offu.
NeuePolnishe Kunst

Na lighcie – szprycha włożona w wehikuł sztuki.
Biuletyn techników teatralnych, grudzień 2018

Grupa Korpuskularna LightOffGrygier/Fibich/Nykowski
Maszyna Goldberga: praca zbiorowa
Serwomechanizmy: Patryk Ekonomiuk
Kostium: Anna Kolanecka
Udźwiękowienie maszyny: Rafał Foremski
Premiera: 14−15 czerwca 2018

„Gęstość zaludnienia”
Konfrontacje Teatralne, Lublin 

Nowi kuratorzy festiwalu (Wojciech Majcherek i Łukasz Drewniak) stworzyli bardzo różnorodny program teatralny krążący wokół polskiego myślenia, które jest swoistą refleksją nad gorącym naszym czasem. To „stary duch“ nowego festiwalu. Zaprosili uznanych twórców, m.in. Maję Kleczewską, Iwana Wyrypajewa, Annę Smolar, Teatr Ósmego Dnia, czeskiego reżysera Jana Mikulaska. Po raz pierwszy przyjadą do Lublina studenci reżyserii z krakowskiej i warszawskiej akademii teatralnej.

Wokół Tradycji 2019: warsztaty lirnicze, spotkanie z pieśnią dziadowską
Ośrodek Poszukiwań Twórczych w Strzelewie koło Nowogardu

W ramach cyklu „Wokół Tradycji 2019" Rafał Foremski z Kany organizuje już po raz siódmy kilkudniowe stacjonarne warsztaty gry na lirze korbowej oraz pieśni wędrownych śpiewaków. Na repertuar pieśni złożą się stare tradycje muzyczne i epickie, praktykowane i rozpowszechniane przez wędrownych muzykantów i opowiadaczy. 
Formuła projektu stanowiącego nieformalną szkołę tradycji zakłada zarówno naukę techniki gry na lirze korbowej (dla zainteresowanych), naukę śpiewu repertuaru dziadowskiego, jak i zwyczajów, funkcji i roli, jakie pełniła ta grupa w środowisku wiejskim. Projekt zakłada jednak również proces kreacji grupowej polegający na wspólnym tworzeniu interpretacji materiału źródłowego. Tym razem przyjrzymy się również wątkom, splotom, relacjom pomiędzy dawną muzyką polską i ukraińską, w czym pomagać nam będzie badaczka, śpiewaczka i lirniczka z Ukrainy – Natalia Serbina.

Ważnym aspektem warsztatów będą też spotkania z lokalną społecznością − m.in. kontynuacja spotkań z p. Józefą Jurek – śpiewaczką pogrzebową ze wsi Węgorza, od której będziemy uczyli się części wykonywanego niegdyś repertuaru. 

Przy współpracy z Jackiem Hałasem i  Natalią Serbiną będziemy również kontynuować poszukiwania wspólnych wątków muzycznych w tradycji polskiej i ukraińskiej. Liczymy na to, że kilkudniowe spotkanie  niezwykłych osobowości muzycznych z Polski i Ukrainy będzie szczególnie interesującym doświadczeniem ukazującym, w jakim stopniu pieśni prezentowane w czasie warsztatów (z repertuaru Jacka Hałasa oraz p. Józefy Jurek) są częścią znacznie większej całości − wpisują się w szerszy kontekst wykraczający daleko poza granice Polski. 

Dodatkowym bardzo ciekawym elementem, który łączył się będzie z obecnością śpiewaczek, będzie ukazanie wątków związanych z żeńską tradycją lirniczą, które od lat bada Serbina.

Całość  zwieńczy koncert − pokaz powarsztatowy w kościele w jednej z podszczecińskich wsi. 

Uwaga: mile widziana własna lira korbowa.

Informacje o prowadzących warsztaty:

Natalia Serbina jest etnomuzykologiem, pedagogiem, badaczką terenową i wykonawczynią muzyki tradycyjnej, zwłaszcza z centralnej Ukrainy, którą się zajmuje od 1995 roku. Bada także folklor muzyczny Ukraińców rosyjskich (Omska, Kurska, Biełgarodskaobłast'). W roku 2000 ukończyła Narodową Akademię Muzyczną im. Czajkowskiego w klasie Jewhena Jefremowa. Studia doktoranckie zakończyła pracą o lirycznych pieśniach ukraińskich. Śpiewała w zespołach Bożiczi i Drewo, od roku 2008 kierowała zespołem Striła. Od 2010 roku występuje solowo, prowadzi warsztaty. Jest chyba dzisiaj jedyną ukraińską lirniczką tradycyjną. W tradycyjnej praktyce to zajęcie zarezerwowane zwyczajowo było dla mężczyzn, chociaż zdarzały się wyjątki. O wątku kobiecym w lirnictwie pisze Natalia Kononenko w swojej pracy „Ukrainianminstrels“, a i sama Natalia Serbina prowadzi własne badania w tym zakresie. Mimo to jej działalność budzi na Ukrainie liczne kontrowersje. Sporo występuje w Rosji, gdzie przyjaźni się z wykonawcami z kręgu zespołu Sirin i gdzie wydała swoją pierwszą solową płytę w 2011 roku.

Jacek Hałas od lat poszukuje śladów pieśni dziadowskiej w żywej tradycji, zapisach etnografów i domowych archiwach. Muzykant, śpiewak, tancerz. Współtwórca interesujących formacji muzycznych  (Reportaż, Bractwo Ubogich, Muzykanci, Ket Jo Barat, Lautari, Kwartet Wiejski, Kapela Hałasów czy Lautari). Zajmuje się tańcem korowodowym, wirowym, tradycjami wędrownych śpiewaków, działalnością warsztatową i edukacyjną. Razem z żoną Alicją (ludowe instrumenty perkusyjne) jako „Nomadzi Kultury” od 2005 roku podróżują po Europie z tradycyjną Jurtą, gdzie prezentują efekty swych wieloletnich poszukiwań oraz przedsięwzięcia realizowane wspólnie z artystami z całego świata.

Uczestnicy warsztatów pokrywają jedynie część kosztów zakwaterowania i wyżywienia czterodniowego pobytu w wysokości 190 zł. Liczba miejsc ograniczona, decyduje kolejność zgłoszeń (zapisy na paula@kana.art.pl lub pod nr tel. 914330388).

Projekt dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.

„Popytka”
Scena Robocza – Centrum Rezydencji Teatralnej, Poznań
projekt społeczno-teatralny Weroniki Fibich

Heda, Madina, Milana – Czeczenki, którym udało się pokonać tysiące kilometrów, wyzwań i przeszkód, by przedostać się z północnego Kaukazu do Polski. Trzy kobiety, dla których wojny wydane Czeczenom przez Rosjan były doświadczeniem osobistym, wymuszającym opuszczenie własnego kraju i wyruszenie w drogę – w stronę bezpiecznej Europy i życia, które trzeba układać od nowa. Marina to Rosjanka mieszkająca w Polsce, która organizowała szkołę dla czeczeńskich dzieci na dworcu w Brześciu i od lat pomaga uchodźcom czekającym w naszym kraju na uregulowanie swojej sytuacji prawnej.

„Popytka” to projekt społeczno-teatralny, którym zapytamy, kim są kobiety XXI wieku, poparzone przez los. Jakie historie zapamiętały, o których wolałyby zapomnieć? Co je wzmacnia, skąd czerpią siłę? Ku jakiemu światu chcą zmierzać? Jakimi kobietami są w tej nowej dla nich rzeczywistości? Z czego się śmieją? Za co tak bardzo kochają życie?

Popytka to procedura nieuregulowana prawnie. Uchodźcy przesłuchiwani są na granicy przez pograniczników. Zapada decyzja, kto może wjechać do Polski, kto nie. Niektórzy próbują kilkadziesiąt razy. Zawarta w słowie „popytka” – „pytka” w języku rosyjskim oznacza „torturę”.

„Musicie się dowiedzieć!
Ta wiedza uchroni was przed cynizmem. I przed rasizmem” – pisała Anna Politkowska do swoich czytelników we wstępie do „Drugiej wojny czeczeńskiej”. Czy robimy wiele, żeby wiedzieć? Czy możemy zrobić więcej? 

Heda Debirova, Milana Goytamirova, Marina Hulia oraz Madina Mazalieva opowiedziały w spektaklu własne historie. Wykorzystano również obszerne fragmenty tekstów Mariny Hulii z książki „Recydywista” Mariny Hulii i Zbigniewa Wojnarowskiego. W projekcji wykorzystano fragmenty książek „Druga Wojna Czeczeńska” Anny Politkowskiej oraz „Głód” Martína Caparrósa.

reżyseria: Weronika Fibich
współpraca twórcza i merytoryczna: Marina Hulia
dramaturgia: Paulina Skorupska
muzyka: Artur Sosen Klimaszewski
reżyseria światła: Tomasz Grygier
prowadzenie światła: Paweł Stachowczyk
głos i nagrania audio: Paweł Stachowczyk
produkcja: Scena Robocza – Centrum Rezydencji Teatralnej
premiera: 10 V 2019

Po spektaklu odbędzie się spotkanie z Wojciechem Jagielskim.

O małej republice na południu Rosji

Po spektaklu „Popytka” odbędzie się spotkanie z Wojciechem Jagielskim: dziennikarzem, reporterem, pisarzem. Tematem będą wieże z kamienia, zikr, nieprzekraczalne granice i wolność. Będziemy rozmawiać o Czeczenii, jej mieszkańcach i partyzanckiej wojnie toczonej przeciwko wielokrotnie liczniejszej armii. I o tym, co ta wojna przyniosła ze sobą; jak bardzo trwały ślad pozostawiła w miejscu i ludziach.

W spotkaniu udział wezmą twórczynie spektaklu „Popytka”.

Wojciech Jagielski współpracował z PAP w latach 1986−91, Gazetą Wyborczą 1991−2012, PAP 2012−2017. Obecnie związany z Tygodnikiem Powszechnym. Jako dziennikarz specjalizuje się w problematyce Afryki, Kaukazu, Azji Środkowej i Południowej. Laureat wielu nagród dziennikarskich i literackich. Świadek najważniejszych wydarzeń politycznych przełomu wieków na całym świecie. Autor książek: „Dobre miejsce do umierania” (Wydawnictwo Historia i Sztuka, 1994), „Modlitwa o deszcz” (W.A.B., 2002), „Wieże z kamienia” (W.A.B., 2004), „Nocni wędrowcy” (W.A.B., 2009), „Trębacz z Tembisy. Droga do Mandeli” (Znak, 2013), „Wypalanie traw” (Znak, 2012), „Wszystkie wojny Lary” (Znak, 2015), „Na wschód od zachodu” (Znak, 2018).

Na spotkanie obowiązuje wstęp wolny.